Ne sinirliyim şimdi yine,
akşamları genelde böyleyim,
yalnızlıkla ilgisi yok…
Canım sıkkın, dargın,
aklım durmadan düşünüyor,
saçma-saçma;

Birden belirsen karşımda,
sen,
ne bilirsin aşktan,
civan merdin de sırtı yere gelir,
aşkıma kimsenin gücü yetmeyecektir.

Boş bir gülümseme ile çalabilirsin kalp,
dışında binlerce adama gereksiz kap,
dolamadığın yerinde,
arzuların bitmez,
bunu isteseydin,
beni de geçemezlerdi.

Bilirsin,
bitmek bilmez sana iştahım,
ihtişamından titriyordu gökyüzü de,
korkudan ağlayan çocuklar gibi dolardı gözlerin,
sonra gülümserdin,
gökkuşağı derdik.

Oğuzhan Deniz – Aşk Gölgesi / 041