Bu benim sevdam.
Benim sözlerim, söyledikçe söylenirim.
İlham dilime dolanan gün boyu türkü,
beste güfte bana ait, Sen’dendir her sözü,
öksüzün hakkını yemek gibi zulmdesin,
yetim malı kaçırır gibi kaçıp gitmektesin,
bir an duraklasan yetişirim, bilirsin.

Oğuz Aşk yüklü can budalası fani,
sigara kokan herif, Sen’sizliktir marifeti.
Elimden gelenin tümü değil Sen’i yazmak,
elimde kalan neyim var ki şiirlerimden başka,
kavuştuktan sonra ayrılığın da önemi yok,
kavuşamadıkça Aşk filiz verir, dallanır,
Yağmur Ağacı budaklanır, bunca sözü anlaklık,
Oğuz, ancak Allah’lık, beni sen filizlendiremezsin.

Artık Sen’sizlikten de vazgeçemem,
yüreğine yapışmış lekeyim, Sen sildikçe,
ben yenilerini ekleyeceğim kafiyelerden.
Hiç önemim olmasa, konuşacak bir şeylerin olurdu o gün,
işte bunun için bunca yıllık bekleyiş.
Hiçte haketmemiş Oğuz Sen’i, Sen, Deniz’den buhran bereketisin.

Yağmur Kuşağı / 04