Ben bilmem, Ruh’um bilir,
Sen nereden bileceksin, öğrenemezsin,
Aşk’ın ustasından muşta kafiyeler,
hayretteler, huş’la hoş içindeler.

Nahoş haller, bîhoş sevenler, aslında sevgisizler,
bilmez bilginler tadar yangını, cahiller bilmezler,
hissetmezler, ne çok şey hissederler o hissizler,
bende Aşk’tan uyku sersemliği, Yağmur serinliği.

Ardı-arkası kesilmesin ilhamımın, gelmez yarında,
ahım da yok, vahım da, ölesiye sevdim, adı sevdaysa,
yandım yanacağım kadar od’a, Oğuzhan, Deniz ya,
ondandır bütün yangınların kaynağı, kaynatılması da.

Aşk dilenmek değildir işim, Aşk tüketmek yazdığım,
yazdıkça ikiye katlanır başımın belası, üşür aklım.
Dağıtmışım değil mi? Yazık olmuş yüzüme, gönlüme,
başkasını yazmayan adamın Sen’i sevmekten başka işi ne?

Yağmur Kuşağı / 02