Yine başımda sevda denen rüzgar,
eser durur aklımda, ilham fırtına,
hırsla kelime, Aşk tümüyle Ruh’uma,
canı dargın yüzümün Ruh elbisesi,
Sen darılma, kırılma, can içinde yen Ruh’uyla,
isimsiz, kimsesiz, Râbb bilir Oğuz hadsiz,
böyle değildim, Aşk sırtıma binince eğildim,
doğrulmadı bir daha belim, doğrulmaz eminim.
Elim titrer, esgeç bir rüzgar değilim,
kiminin kelimelerince yaşanır fikrin,
kiminin gözlerinde kalır rû’dan seyrin,
benim aklım da fikrim de, hâlâ Sen’sin.
Oğuz eğilmesin de kim eğilsin Aşk’tan,
canı yanandan dinle acıyı, tatmadıkça anlamazsın,
Anlamın anlam verende fayda etmediği kelime yığını,
çıkarsızım, kıymet bil.
Oğuz can dargını Ruh’undan esinlenip hayatı, dağıttı…
Yine de Sen haklıydın, varımı yoğumu dağıttım,
kalmadım,
başka bakış almadı gözüm, bilmedi gönül, uymadı kalp,
Sen’den başkasında huzurla uyumadı,
göz boyamak değildir işim, gözlerimi yeşile boyarken gözlerin, ben artık eminim, az önce yine delirdim,
zaten delirmişken, delilikle efendileştim, sair leştim,
bilmedin, bunca sözü anlamayacak kadar fanileştin.

Aşık İhtimali / 29