Kehanet kusan kâhin,
kerahet vakti uykuyu terk edişin,
yeşil ışıklar doğar gündüzüme,
Aşk’sın ya, ondandır.
peşimde götürüyorum ya Sen’sizliği nereye gidersem,
katlanmak zorundalar. Aşık Oğuz bilmeye mecburlar.
Yangınımdan tadar ateş sıcaklığı,
marifet kafiye satan sanattı, hattatı benim Aşk’ının,
kıymet bil de akıllan,
yine seni anlattım kendime.
Dinledim yine kendimle,
beterin beteri var deyip, üzülmedim.
Gittiğine inanmıyorum da,
öldüğüne mi inanacağım?
Başlı başına uykusuzluk,
Sen’sizliğe yenildiğim bu kaçıncı gün?
Uyusam da Sen’i görüyorum ya,
pek bir şey değişmiyor uykusuzluğumdan.
Öyle Sen’i her an düşünen budalayım,
uslanmaz kalbim.
Hoş geldin Sen’sizliğime,
geri geleceksin de bensizlik bulacaksın sırf.
Sırf hatırı var diye gururumun, değilim kapında.

Yağmur Kuşağı / 24