Ölmek üzere yaratıldığımdan mıdır?
Sen’de öylesin, aynı candan eğrilip,
evrilişin dirilişi kimi gözlerde, sanmam,
Aşk’ı böylesine candan Yaratan’dandır.

Şimdi okunulası şiirlerime meze dokunulası tenin,
ben içtikçe gözlerinden Aşk’ı ölümü servis etti Tanrı,
gideceğim elbette, başaramıyorum bu imtihanı,
geleceğim elbette, bilmiyorum Aşk’ı körden başkasını.

Bu şiir öyle uzun ki hislerim isyanda,
küsmekte nedir öyleyse?
Bilmiyorum ki başkasını, bilemem,
bilmekte istemem Sen’den başkasını.

Şimdi uyuyorsun, uykunu bile kıskanıyorum,
şimdi görmüyorsun, gözlerini kıskanıyorum,
nasıl olsa öleceksin ya, kıskanıyorum ölümü,
ölümü bile kıskanıyorum, benden ona gidişini.

Camdan Kafes / 40