Sana asil kafiyelerden şiir, asıl işim Aşk’tır,
kalbim yanıktır, kafiyemin Aşk’la uyumu,
saçlarından alıp harfleri, yazıldı sarı sayfalara,
aldanma,
Aşk kalbimde havasız,
bundan küf tutmaz, öyle ilk gün ki gibi severim Sen’i.
Yıprandı biraz amma, olgunluktan say,
gelirsen, yokluğuna sayıp bir dakikayı,
sonra hiç gitmemişsin gibi davranırım,
hiç surat asmam, hiç nazlanmam,
Sen gel de, Sen’i bilmeyen ne varsa,
öğrensin güzellik nedir, nedendir Aşk’a düşüş.

Aşk’ı hiç bilmeyenlerle, bir olur mu Aşk Alîmi,
Aşık halime bak, sonra onlara, hiç mi fark yok?

Pişmanım, Sen’siz geçirdiğim her dakika için gururumdan,
huzura varmak isterken, fazladan taşınan yük gurur da,
nasıl Sen’den vazgeçemiyorsam, gururumdan gelmiyorum kapına.
Hakkım aslında, bunca şiire, bunca söze, bir kez bile olsa,
içten bakılmalı gözlerime.

Kalp Belası / 031