Beni Sen’sizliğe gömüp gittin,
çürüdü kemiklerim,
Aşk bu dağılmışlığı toplayıp,
Sen’siz adamı diriltti,
yaşama muktedir Aşk’tan Oğuz,
nedense kalbinde yoktur.

Binlerce şiir yakarım tek bir saç teline,
binlercesini yeniden yazarım gözlerine,
beni hafife alıyorsun ya, ondan da kimsesizsin,
ben kimse değil, Aşık erim, filiz verir yüzüm,
sakallarım geceyi hatırlatır, hüzünlerini yutar,
Bana fani olmayan bir beden göster o halde,
yine bana, fani olmayan bir gün göstersene,
elinden gelemez de, gelmeyecekte,
inat bunun göstergesi,
Kalbim Aşk’ın zirvesi, yoktur kisvesi,
alenen ortada Aşk’ın demir kafiyesi,
emir gelir gönülden, kebir ne bilmez,
bağırırım Sen diye, duyulmaz nâyçesi.
Ne eylesin başka Oğuz?
Yalvarsa da para eder mi yüzü?
Gönlüne değmedikten sonra nedir zorluğu?
Ben bilmem başka Aşk, nimet, bil kıymet.

Yağmur Kuşağı / 12