Nasılda kibirliyim sen konusunda, deliyim…
Nasılda kibirlisin sen konusunda, delilik az.
Gözlerinden görebilseydim dünyayı, ne hoş,
herkes benim için var edildi sanar, giderdim.

Yanmak artık sana bedava, hükümsüzüm yine,
dilimin başıma açtığı dertlerden suskunluğum,
kaderin inancına bağışladım ruhumu, sustum,
sensizlik isyanından kurtuldum ya da kurudum.

İşte memnunum yine de halimden, sensizlikten,
sensiz de olabiliyor deyip, avutuyorum kendimi,
bilmiyorum-ki kendimi, buna rağmen hala,
yazıyorum seni, işte, sensiz olamıyormuş…

Dağlardan, Deniz dibi çakıllarına, her bir taşta,
adını yazdımda, Hâk bu değildi, yanıldım,
sonra anladım kıymetimi, öğrendim yine bir şeyi,
Hikmet’ten bahis açmışken, af diledik Rahman’dan.

Oğuzhan Deniz – Aşk Gölgesi / 285