Anlamı yok,
bütün bu duygusuzluğunun,
seni küçük bir aptal sanıyorken gözlerim,
kocaman bir aptal olduğumu görebiliyorum,
inanmak istemiyorum,
o yüzden inanmıyorum.

Sana milyarlarca satır yazdım,
birisi bile,
sadece bir tanesi bile değmedi gözlerine,
işte bu yüzden vazgeçmiyorum senden,
yeniden kavuşacağımız günü umut ediyorum.

Günler bana unut diyorlar da,
bilmiyorlar,
hangi günün gücü yetebilecek aşkıma?
Peki aylar?
Yıllar da çaresiz kalacaklar,
asırlara değse başım onlar da şaşırır aşkıma.

Darısı herkesin başına,
yangınımı tatsınlar,
taşıyamayacaklar,
ölüp ölüp, dirilip,
kan kusarken,
ciğerlerinden sökülecek kanser,
her ser, bir seferde olsa aşkımı öğrenecek.

Oğuzhan Deniz – Aşk Gölgesi / 034