Unutmadan

Gitmek, ne de kolaymış senin için, öğrendim.
Bitmekte öyle kolaymış benim için, öğrendim
ve daha neler öğreneceğim, bilecek aklım,
uçurtmamın ipi Sen’sizlik gökyüzünde koptuğundan beri,
koşuyorum peşinden yakalayabilmek için,
ayaklarım yara bere,
o halde,
nefesime hürmet et, gurbettir Sen’siz bir adım öte,
söyle o halde, benden çok sevenin de kim?
Üzerimde pimi çekilmiş bombalar,
bir Ruh’um sağ çıkacak bu patlamadan,
unutmadan, Aşk Ruh’adır, Ruh sonsuza…

Ben unutmadan, Sen beni unutmayacaktın ya hani,
ne de çabuk unuttun bunu, duygusuzlaştın ve öyle cani,
sokak kedileri kederle bekliyor kapında ciğerleri,
Sen onlara da yüz çevirdin. Elemleşti Dünya birden.

Hazırlıyorum Sen’sizlik çıkmazında toslayacağım duvara kendimi, bilim ilimleşti, ölüm güzelleşti…
Öyle, artık ölüm Sen’den daha güzel,
o da Aşk gibi, karşı konulmaz bir günde gelecek.

Kalp Belası / 070-1