Soğumadı ateşim, ölüyor ancak,
alevinden bir dirhem kaybetmedi,
güneş gibi asil ve vurdum duymaz,
üzülmekten başka işi yoktur Oğuz’un.

Küçücük bir veletin ayak izleri gibiydi,
başta hayalimize eklenirken bu minikler,
başkaları hayalini süslemişti, sen pisleştin,
ben kendi etimden başkasına helalleşmedim.

Ve bunu öğrenmiştin, ne yazık-ki inanmadın.
Hayallerimize süslerken yeni veletleri,
başka veletler diyarında kalmıştı gözün,
gözüm senden ötesine tel örgülüydü…

Şimdi duymazdan gel martılarımın sesini,
görmezden gel ilhamının yazdıklarını,
tüm insanlık gözüme nasıl yabancıysa,
senin için herkes böyle yakınlaşmıştı.

Oğuzhan Deniz * Sadece aşk helalin olabilir insanlar.