Siz ona “Felsefe” diyorsunuz… bense her olguda olduğu gibi kriteri neyin belirlediğini sorguluyorum. Öyle ki, felsefenin tanımını yaparak felsefeyi, tüm olguları anlatabilmeye de felsefe diyorsunuz… oysa bir olgunun böyle...

Başlangıç‘ta söylediğim gibi… her insanın hayatı “arayışlarla” doludur. Öyle olmalıdır. Arayış, insana amaç olur, neden verir… Ne var ki insanların bu...

Daima yakındığım bu dünya, aslında anlamsız, bana sadece inancımın ödüllerini verecek bir araç. İnsanların bunun farkında olmamaları ne kadar da kötü… Sayısını bilmediğiniz kadar galaksi, güneş sistemi belki evrenler… ama siz...

Aslında ne günümü doğumu vardır, ne de batımı!

“İyiyi ve kötüyü bilme” nimeti insan zihnine yüklendiğinden bu yana kaos döngüleri içinde kendini var ve yok etme savaşındadır. Bu savaşın kazananı veya kaybedeni...

İnsanlar ölüyor avuçlarımda… avuçlarım toz, avuçlarım toprak içinde! Ve ben soğuk ellerimle koşuyorum ateşlere, vazgeçmiyorum affedilmeyi ummaktan… korkuyorum, ve korkmakta haklıyım! Artık kendim için “burada”...

Bir varmış, bir yokmuş… biri varmış, diğeri yokmuş.

Bizim ki aslında çok safmış, insanları kendi gibi görür ve biraz da ayran gönüllüymüş. Her söylenene inanmazmış ama çoğu zaman art niyet aramazmış söylenenlerin arkasında.

...