Sevgiliye Mektuplar: Bu, yanındayken bile Sen’i özlemek kadar karmaşık. Anlaşılmayacak kadar derin ve anlatamayacak kadar kelimesiz zihnim.
Biraz Akrep ve Biraz Yelkovan, bu, günleri zamana hapsederken ikimizde mahkum değil miyiz?
Benden kısa boyuna bak, saatin akrebi gibi kısa...
Biraz Kıskançlık ve Biraz Sen Korkusu, bu günlerde aptal aşıklar gibi dolanıyorum oralarda ve çok fena aslında.
Hiç bilmeyeceksin nasılsa, benden...
Sen Betimlemelerim’e hoş geldin…
Sen ben kadar aptala sahip tek insansın.
Sen ben kadar Sana hayran kişiye sahip tek kişisin.
Sen, ben kadar Sana inanmasan da ben...
Sadece yorgunluk!
Merhaba sevgilim… bu sana yazdığım bilmem kaçıncı sayfa, aslında yazmama gerek yok, Sana hissettiklerimi biliyorsun zaten…
Kendimi çoğu zaman deli sanıyorum, sanmaktan ziyade öyleyim galiba. Benim olmamışların...
Bana sürekli nasıl biri olduğumu hatırlatıyorsun, sanki buna ihtiyacım varmış gibi. Ve şu an çok acımasızsın, yalancısın…...
Ah Şu bilinmezlik dolu benlikler.
Hiç yazmak istediğin halde yazamadığın, kelimelerin boğazına düğümlendiği oldu mu? Muhtemelen olmuştur, belki de hiç umurunda bile değildir.
Sigaramın benden habersizmiş gibi tüten dumanını...
Bu Sen’sizlikte Çok Bensiz
Burası Oğuzhan Deniz’in zihni. Buraya istediğin her şeyi tıkıştırabilirsin Sen’inle ilgili. Çünkü Oğuz’un unutmak gibi bir derdi yok şükür. Öylesine güzel ki burası Sen’inle, her şey derli toplu zihninde. Burada...
Rüyalardan bir dünya gözkapaklarımın içinde, rüyalar içinde Sen dolu anlar.
Burası yine Sen’inle doldu taştı, benimle alakası yokken nefes alışverişlerin milyarca ölüm döngüsüne takılmadan, aldırmadan kulağıma fısıldayışı?
<h2...Biraz karamsarlık ve biraz Sen kokusu, bu günlerde hiç fena...
Birden Sen oluverdi her yer… her yan… dört bir yan… Ben’de ben falan kalmadı, ne varsa Sen artık… Sen’de arıyorum beni, gözlerinin beyazında, kahvesinde, bebeklerinde.
Gözlerimin çiy damlaları Sen’den uzaktayken hep ve birkaç karamsar...