Oğuz Aşk’ın evidir, delisi evrenin,
dahası, demin görüp hayalini, özledim…
Gözlerimin penceresinden gör kendini,
kirpiklerinden parmaklıklara hapsettim Sen’i.
Sarhoş kafiyelerin, meyhanesi defterim,
kelimelere...
19 Nisan 2015
Aziz Kafiye
19Nisan
Oğuz Aşk’ın evidir, delisi evrenin,
dahası, demin görüp hayalini, özledim…
Gözlerimin penceresinden gör kendini,
kirpiklerinden parmaklıklara hapsettim Sen’i.
Sarhoş kafiyelerin, meyhanesi defterim,
kelimelere...
Kurtuldu ayaklarım, yağmurdan çamurdan…
Yağmur soğuktu, üşüttü, şaşırttı, aldanıştı.
Hadi dinleyin, artık içimde Alev’lerden şarkılar var,
ısının çevresinde ki ateş böcekleri gibi. Isının.
Sağır sultan Oğuz, Alev...
Oğuz yanlış yola saptım sanır,
getiriyormuş oysa yollar sana,
onca alev içinden yürür Alev’e,
alevden yolarla geliyorum sana.
Gözü görmüyorken yaşlardan,
sen, yeniden gördürüyorsun…
Sen, yeniden...
Aşk saltanattı… Satan sattı,
kimi sakladı, bense anlattım,
ne hoş raslantı, kimini aldattı,
Yusuf kuyusuydu, içen kandı.
Aşk yolunda ne çok kişi aldandı,
bu yollarda kaç Aşık harcandı?
Aşk herkesi can evinden...
Benim tenim dayanmaz OD’a,
OD Oğuz’da, hep pişmanlıkla,
yürüyor ayaklarım yangınlara,
doymuyor budala nefis günaha.
Benim Aşk’ım yetmez OD’a,
OD Oğuz’da, hep yangında,
görüyor gözlerim yangını...
Olmam gerektiği yerdeyim,
sevmem gerekeni seviyorum,
Aşık olmam gerekene Aşığım,
hisler benim ve ben hiçbir şeyim.
Nefis olmasa günah dokunmaz,
günah olmayınca ateş nasıl değsin?
Nasıl dokunabilsin dokularına?
Oğuz...
Sıcakla soğuk arasındaki fark gibidir,
ikisi de canından götürür.
Aşk’ta öyledir, gözün feri söndürür.
Kimini güldürür, kimini öldürür.
Aşk öyledir işte, bir ahzan, bir güzdür.
Kaderinle başa çıkamazsın,
O’nun...
Öyledir Aşk,
bir bakışla, bambaşka,
yaşla alakası yok,
yeniden başla…
Bir bahane bul,
adımı fısılda, Aşk’la.
Öyledir,
temizin kirliden farkı gibi,
kurunun yanında yaş gibi,
Aşk kalbedir, akıl...
Neredeyim? Herhaldeyim,
Güneş, ay,
Sıcak ve Soğuk benim…
Aşk’ın iliklerime kadar işleyen yangın,
uzaklığın da öyledir, soğuk.
Donuk bakışlı her evreden,
Masiva’sı günahla bezeli,
haybeye çaba, başka...
Ne kadar inkâr etsen de,
ölmek zorundasın.
Aşk’ta öyledir.
İnkar etsen de, Aşık olmak zorundasın.
Nereden geliyor bu Aşık’lık kalbime,
olmayan bir şeyi nasıl var edebiliyorsun?
İlim mi biliyorsun yoksa bilmezden...
Aşk’ı mutluluk sanan cahil,
Oğuz çiçeği burnunda sefil,
yürüyor da, Aşk gerçek midir?
Bu gerçek değil, rüya gibidir.
Kalbim Aşk’a evcil, başka her şey yabani,
hayata biraz rüya karıştırıp, unuttum her şeyi...
Yüreğimin kaldırımlarında adım izlerin,
izledim Aşk’ı, yenildim, yeniden dirildim.
Burası hayal mahali, tek ahali Oğuz,
öyle güzel ki resimleri, bilemezsin.
Öyle bir güzel görüyor ki gözlerim, özledim,
Aşk’tan...
Zamanın elimizden kayıp gitmekten başka vasfı ne?
Vaktin Sen’sizliği yaşatmaktan başka işi de ne?
O halde, yasla başını omuzuma, geçmesin vakit.
Dursun saatler, günler, haftalar, aylar… kısaca vakit.
Hatırlıyorum...
Aşk’tan zoru başka bir Aşk mıdır?
Aşk tek değil midir? Kim bilebilir?
Göz görür de gönül katlanır derler,
göz görmezse, gönüle söz mü işler?
Öyledir… O gelip, neşelendirdi,
hayat yeniden yeşillendi. Alevdi.
...
Şimdi size vicdandan bahis açmak, aptalca.
Milyonlarca insan, açıkça; açıkta-açlıktan uyuyamamakta,
Bende uyuyamıyorum ya, vicdanımın gürültüsünden.
Üzüntüsünden yaşayamaz oldu insan dünya malı yüzünden.
Bilgi-bilgim ile kısıtlı...
Öyle çok ibadet etmek gerekli-ki Allah’a,
bunun için hayatta kalma çabası vermeli.
Ölüm geldiğinde bitecektir ömür hakkın,
ömür bitince başka nasıl ibadet edersin?
Yangınsa yüreğin, Allah Aşk’ı için olmalı,
sevmekse...
Yolundan ayrılanın gözleri kapkara kir,
is olmuş yüreğinden dudaklarına inkâr,
ziyan olduğu vaktin kıyâmına inançlı da,
bilmiyor zamanı nasıl var ettiklerini, YâRabb…
Yanacakları yürek azgınlığı ateşlerden,
bilinçsizce...
Karanlıklara ilimleşti haram bilgilerin,
tecrübelerin haramlıktan ibarettir, belli,
yanacak olan tenin değil de nedir?
Haram işleyen ellerin, seni öldürecektir.
Daha dünyayı keşfetmemiş aklına bak,
nasıl da böbürlenir...
Korktuğun kadar karanlıktan, korkmadın Râbb’tan,
karanlık da Allah’ındır, bilmez misin? Korkmaz mısın?
İmanı karanlıklara düşenlerin yazık haline de,
Allah acımıyorken işim değildir bunu yazmak.
Lâkin, LâAllah diyeni...
Daha diriltemiyorken hiçbir şeyi,
dirilten Râbb’i önemsemiyorsun da,
inançsızlığını da bilmiştir Râbb,
bu yüzden dirilmiştir kalbinde kötülükler.
Sen habersiz mi sanıyorsun? Sanıyorsun…
Sanmakla Allah ilmi...
İbreti de Allah vermiştir, ilmi de verir,
ilimden yoksun bir ilimde hikmettir,
sen bu hikmetin bir parçasısın da,
buna şükretmeyip, hikmetini eğelersin.
Keskinleştikçe kibrin, Râbb’im dersin,
Gerçek Râbb senin...
Kapını işaretlediklerinde, dişlerin kalmamış da,
temizlemedikçe dişlerini melekler eziyettedir,
bu yüzden dudaklarına tatlı meyveler hediyedir,
hediyelerden mutlu oluyorsun da, gözlerine bak.
Peki göz nimetini neden harcıyorsun...
Sen sofrana Ata’nı davet edip, hürmet ettin,
ben Allah’a şükredip, nimetini helal bildim.
Yaratan’ın Kul’una tapmak Kul’a yakışmaz da,
Muhammed’in eline su dökemez 18 bin Alem.
Görüntünün de...
Aşkının yangınında yürekler, ey yüreklerin
efendisi, alemine nazaâr gözlerimden,
görebiliyorum yüceliğini, görmeyenler körler,
sana körlük ne kötü bir cehennemdir…
Benden başka şairlerinde vardır, Sana Aşık,
olmamak elde...
Budalalık parayla değildi,
budalalıkta kalan gözüne şimdi,
budanmış dalların batmakta ya,
bu da sana fayda etmeyecektir.
Temizlenmek gerekir günahlardan,
koşarak kaç yine kendinden,
inanç evrenin temelidir, bil,
aklın...