Şimdi gelip, tutsa Azrail ellerimden,
Salat eder gözlerim, kanatlarına da,
korkutmadan alsa canımı derim hep,
bil-ki korktuklarım başıma gelmiştir.

Tek suçun Aşk olur da anlamazsın sen,
üslûbuma erdiğinde gözlerinin...

İlkbahar terk etti gövdemi, sürekli yazdayım,
bu kışın terk ettiği sıcaklıktan vazgeçmektir,
tenime buzdan dağlar yüklediler, taşımaktayım,
yanmak yazdan değil, yazıdan Aşk’a dökülür.

Öyle-ki basit sanırlar, el-Alem...

Belli belirsiz başımın saçı, dalgaları Deniz’dendir,
kefil olsa yine, gözlerim ezilir borçtan kamçılarla,
dizlerim ezilir düşmekten, Aşk Gölgesi koşmaktan,
dilim damağıma yapışır da ayıramam susuzluktan.

Su, senin...

Aralık ayından kaldı bugün, nasıldı dün?
Hatırlamıyorum, sensizlik sarhoşuydum,
yine düzgün düşünemiyorum, sarhoşum,
kahve gözlerim buna rağmen görüyorlar.

Rüya da olsa, görebiliyorlar seni hala,
seni yazabilmek için gerekli...

Ölüme az kaldı, az kaldıkça yaşamından,
seviniyorum yaşamımdan soğumaya da,
görmüyorken gözlerin, ben kadar aşîkâr-ı,
Aşk Oğuz hokkası, hokkabazım gözünde.

Sözlerimde acı hâlden alıntıdır satır başları,
haşlanır yüreğimin...

İlhamımın bu güne dair sözlerinin idamı,
eceli geldi bu günde şimdilik sözlerimin,
dilimin kıymetini bilmediğinden, kestim,
kalbim hala konuşur, bu benlik iş değil.

Ölmek istesem, hemen, şuracıkta ölürüm.
Seni öldürmek istesem...

Bana; seni, ben kadar yazabilecek biri göster,
ben de sana, benden başka aşığın olmadığını.
İspatlamam gerekiyorsa, sadece, ölebilirim,
diğerleri de dirilebiliyorlarsa, hadi, ölsünler.

Bu iddiamın, canımda kalmış aşkına...

Acele ettiğimden bunca sensizlik telaşım,
ecele gittiğinden ömrüm, heyecanlıyım,
seni tez zamanda yazmam gerekiyor-ki,
bir an önce evrime uğrasın Şiirsel Yatalak.

İnanmıyorsun, çünkü yine saçmalıyorum,
bir çuval satırdan, en...

Yazmak, emek isteyen bir iştir, sanattır,
kanatsız Martı mı olur? Benim saltanatım,
benim gözlerimde tüm aşıklar ölüler,
bende dahil, bedenim diridir, inanma.

Haddimi aşacak olsam inançsızlıkla,
şimdi gelir ya Azrail, gitmemek...

Nasılda kibirliyim sen konusunda, deliyim…
Nasılda kibirlisin sen konusunda, delilik az.
Gözlerinden görebilseydim dünyayı, ne hoş,
herkes benim için var edildi sanar, giderdim.

Yanmak artık sana bedava, hükümsüzüm...

Nedir bu böyle? Gücü yeterse El-âlem toplanıp,
içimden bir tane daha sen çıkarabilsin öyleyse,
öyleyse, haydi, seni benden güzel yazabilsinler.
Yazamazlar, kimse de bende-ki kadar yoksun.

Senin Aşk’ın beni bağlar, bu dertten...

Seni bana anlatırlar, aptalca, ahmakça, budalaca,
Martının kanadında beyazlık karanlığımın mumu,
hududu bilmediğinden ahudududan yandı dil,
haddi bilmediğinden kalbim Aşk’ta, aptallaştı.

Oğuz Aşk’ının ham meyvesidir...

Kim ölürse ölsün, tek haklı Aşk’tır,
paçamı bırakmadığından kaldırımın,
hala sokağının önünde Aşk takıntım.
Akıl alıp, kalp takıntımın kanını akıttım.

İşe yaramadı hiçbir veda, yaramaz elveda,
hangi eda hasretini yok...

Aşk Gölgesi’nden, güneşsizlik hastalığım,
Aşk gönlüme girdiğinden beri yastayım,
usta bir aptalım, gölge bitmeden ölürüm de,
yine gözüne değmez koca aptalın, manyağım.

Ben Aşk-ı yüreğimden savurmak için mi Aşığım?
Seni...

Yine de umutlu günler, geçti umutsuz günler…
Yine de mutlu yıllar geçti sensizlik deryasında,
ahkamı yakama yapışan Aşk’tan öğrendim de,
Aşk erkânı adamlar türedi kafiyelerimden…

Kış mevsimi, ne sıcaksın sen...

Unutma, unutmak için sevmedim ben seni,
unutma gülüşümü, olabildiğince getir aklına…
Sonsuzluk kelamı değmiş dilime, kağıdıma,
güzelliğin gibi, değmiş gözlerime, gönlüme.

Ölüme ne kaldı? Ortalama 40 küsür...

Aşk Gölgesi günlerinden, Cuma’sın…
Öğle vakti okunan Ezana koşar ayaklarım,
korkumdan vazgeçmiyor değilim ben,
Aşk’ı yeniden öğrendiğim için, gidiyorum.

Büyük Okyanus’tan büyük Aşk, Oğuzhan Deniz’de...

Ezildi parmaklarım, parmak izlerim artık kalem izi,
soğuktan bir gram etkilense keşke dizlerim yolunda,
ne uğuruna deme! Aşk uğruna, sen gönül kapımsın,
bu İlâh’i Kudret’in işidir de, gönlüm yine yanar.

Şimdi dokunsan...

Yine yazdıklarımdan şikayetçi Aşıklar var,
doldular dünyaya,
dünya delisi Aşıklar,
Dünya aşkını ne edeyim artık?
Râbb Kâfi,
olman için O’ndan dileniyorum.

Direniyorum Aşk’a var gücümle dünyada,
ya ölünce ne...

Zamana emanet edilmiş bir sonsuzluğum,
sonsuzluğa emanet ettiğim Aşk hücrelerim,
senden yanacaksa, yaksın elbette Râbb, haktır,
Hâk bilir, içim azıcıkta olsa hala, Aşk’ına saftır.

Tüm Aşık’lar, izimden...

Rahatımı bozamam artık, ölü adamın rahatlığı,
bu soğuktan etkilenmemektir, sıcaktan da öyle,
bu mantığı anlayamazsınız, Aşk mantıksızlıktır.
Bu hastalığı taşıyalı oldu hayli zaman, iyileşemem.

Duvar oyuklarını ziyaret eder...

Yine seninle başlayan bir şiir daha, şirk değil…
Biliyorum, bu kovulmuş şeytanın işidir, biliyorum.
Buna rağmen nefsime şehit düşerim Aşk Gölgesi’nden,
sonra Râbb yeniden diriltip içimde imânı, af diletir.

Milyon kez af...

Umurunda olmasa da, umurumda şiirlerim,
yazmak adına inat ibaret Aşk kerameti sözler.
Yağmur sonrası toprak kokusunu, gözlerimden al.
Gözlerim, tam da bu yüzden kahverengidir, Aşk çal.

Bu denli Aşk-ı taşımakta zordur, ne...

Bir nedeni yoktu aşkın, yakmak için,
yanmak için senden âlâ sebep mi olur?
Kalkta doğrul olduğun yerden, sana geliyorum…
Bu ne hürmetsizliktir Aşk’a, böylesi Aşığa.

Hürmet etmediğinden bu haldeyim, bilmiyor musun?
Sana...

Şimdi aydınlık olmasa gökyüzün, korkarsın elbet,
gittiğin gündür aydınlığa muhtacımda, korkarım.
Korku, öğretir korkusuzluğu,
yokluğundan,
öğreniyorum yokluğu,
Aşk’ın ne denli kıymetli olduğunu, oysa, zaten bilirdim.

...