Yağmur’dan ıslanmaktan kaçarken Yağmur Ağacı’na sığınılır mı? O’ndan kaçarken O’na gitmek Aşık’lık değil de nedir?
| Yağmur Adam | Yağmur Kadın |
| Yağmur Sözlüğü | Bergeron |
| Israrziyan | Yağmur Sürgünü |
| Yağmur Körü | Tel Örgü |
Keyfinin kaçıklığı mimiklerine yansır,
yansın Allah’ım her önüme çıkan el,
parçalansın bensiz geçen her gün.
Öyle bir an gelsin-ki an’lar dursun.
Yine de üzüntüme denk yağar yağmur,
bel-ki yeşerir en derin çöl bile...
Pekâla keyfiyetten aşk,
pekâla istediğimden acı, hüzün.
Ashan’ın lahzaya bıraktığı ahzan,
ya yerkabuğuma düşen bârân?
Gidersin ve haber alınamaz senden,
neredesin kimlesin diye meraklananlar,
değerin bir süreliğine...
Yalvarmak, yanan canının sızısı,
kurtuluş yok, dilden firar edenler,
icâb ettiğinden midir aşk?
Alkışla beni, kimse yazmadı adına bu kadar.
Kışlamın soğuk bir mevzisinde,
benzersiz bir şekilde görüntün, avucuma
resmini...
Üzüntümün çıplak gözle görülebilir hali,
çıplaklığına bile göz değdirmemişken,
nasıl kirletebilirsin bütün beyaz bulutları?
Peki nasıl öldürebildin, bütün damlaları?
Yağmur nasıl sessizleşti, sevgisizleşti?
Gel ve çakıl...
Saçımdan süzülüp, sakallarımın arasında,
gamzeme yuva yaptığını biliyorum yağmur.
Öyle serinsin ve mümkün mü değiştirmek?
Öyle güzelsin yağmur, aksini bilmiyorum.
Bildiklerim ve bilmediklerimin sefası,
cehaletimi örten yağmur...
Belirsizliğimden başka bir şey değilsin,
sana doğru giden bir yola saptım ben,
üstelik yolu yarıladım, nereden bakarsan bak,
sana doğru gelsem de, geri dönsem de, zarar.
Telefonundan çektiğin lansman
fotoğrafların mıydı yani...
Gökyüzünde-ki bütün bulutları,
avucuma sıkıştırıp, sen yaratabilirim.
Bunu yapmıyorsam, Yağmur,
asaletini kaybetsin istemiyorumdur.
Sende biliyorsun aslında kendini,
kimsesiz olduğunu çok iyi biliyorsun.
Korkuyorsun yalnız...
Konuşmaz hiçbir yağmur tanesi,
suskunluğa yemini vardır bel-ki.
En iyi bildiği şey, bir gün tekrar,
denize akıp gitmek yağmurun.
Buharlaşmak bel-ki de, yücelmek,
yükselmek dünyanın en yükseğine,
bu yüzden soğuktur bel-ki...
İnsanlar senden kaçıyorlar yağdığında,
damlaların bir bir intihar ederken,
âhu’nun da tehlikesi var, o insanlarca.
Yağmur’un hasta etme ihtimali var.
Ben korkmuyorum, bekliyorum orada,
sokak lambasının yanında...
Anlatmak, bu satırları yazmak.
Nereden bakarsan bak, basit gibi.
Mesele de bu, basit gibi görünüyor…
Hiçte öyle değil, seni anlatmak çok zor.
Sen, körlerin görmek isteyeceği ilk şey,
öyle olmalısın… Bu yüzden...
Gidişine kaç bin satır harcamış olabilirim?
Yanımda olsan, ne kadarını feda ederdim,
düşün, bir de bu şekilde düşün-ki anla.
Anlamayacak kadar küçüksün, henüz.
Zamanın garip bir etkisi var, ilaç gibi.
Ona karşı...
Senin gibi değilim yine de, basit.
Basit bir adamım ancak, ne basit.
Basit bir sevdalı sana göre Oğuz.
Basit olan ne aşkı ne sevdası, sensin.
Tüp gaz açık kalsın bırak,
açık bırak giderken, kapıları değil.
Acıları...
Adına değil, sanına da, endamına da değil,
bu derin aldanış, güzelliğine değil…
Aptallığı aşikar kıldı kalbim, gözlerime,
ağlayışlarıyla, saklanışlarıyla, sadıklığıyla.
Bittiğini mi sanıyorsun? Bitmeyecek…
Ben...
Sildiklerimi de sayarsak eğer,
Senin için, 10 milyon cümlem var.
olmak zorunda değildi,
yokluğuna bu kadar yazıyorsam…
Varlığına milyarlarca satır tüketebilirdim.
Hakkında söylenenleri biliyordum,
bilmezden gelip...
Kaldığı yerden devam edecek ölüm,
ailemi, seni, beni alacak, belki beni ilk.
İlk sen gibi, ebediyete ereceğim ya,
aşkın güzelliğin gibi, sonsuz cennet.
Doğar doğmaz aldığın ilk şey nefes,
ölür ölmez vereceğin ilk şey de...
Bekliyorum sırtımda tonlarca yükle,
aşk ağırlığım, taşıyorum. İçinde sen varsın,
sırf bu yüzden dayanıyorum ve,
aşk benim gezegenimdir… İçinde sen varsın.
Dışında senden bozma makyajlar,
güzelliğini sakla o...
Hatrın başını kesmişler, kahvesi bir yanda,
kendi bir tarafa savrulurken telvesi bir yanda,
Aşkı bana sorma, cevabı elbette kötümser.
Hayalimde-ki kadar olabilseydin keşke.
Biliyorum, hayalim kadar temiz değilsin.
Biliyorum...
Kolaymış, artık senin gibi düşünmeye başladım.
Ve üşümeye başladı göğüs kafesimin içi,
içimin yangınını körüklese de rüyalar,
yavaşça soğuyor ve uzaklaşıyorum senden.
Hadi hayırlısı, en arsızı aşk, özgürlük hırsızı.
Madem...
Var olmadığını düşünüyordum.
Demin, demli bir bardak çayla,
hiç tanımasaydım diyorum.
Aşık olur mudyum yine de?
Senin gibi mi davranırdı, yerine
bu şekilde seveceğim insan?
Artık yüzünü görmek istemiyorum.
Görmüyorum da...
Her şey de biraz Y var.
haYat,
Yaşam,
Yağmur.
Yâr.
Yaradan.
Yanaklar.
Yazı.
Yaş günleri.
Yaz mevsimi.
Yas, ağıt.
Yangın.
Yara.
Yürek.
Yıllar.
Yağmur.
...
BEN sabit bir aşığım.
Şahit Allah, kuruntu kovuğun,
aşk kabuklarınla dolacak elbet,
boşlukta kalacaksın, ben orada olacağım.
Gamlı baykuş gibi ediyorum bu sözleri,
kızıyorsundur bana, kızmışlığında vardır,
aslında, BEN sabit...
Sana veremediğim bir sürü hediyen var,
onları sana ulaştırmak, eminim aptallıktır.
Senden nefret etmek için onca sebebim varken,
neden, ben, senden nefret etmiyorum?
Öyle mi, yani hayat sayfam bu şekilde mi yazıldı...
Ben, geçici güzelliğine aşık değilim.
Anlamın yok, henüz bulamadım varlığını.
Anlatabileni de yok derdimin, çaresi de.
Seni konuşan yok, yüzünden bahis açmıyorlar.
San-ki etrafımda herkes kör, sağır.
Ufak aralardan geçerken...
Sürekli düşündüğüm, ölüm ve sen.
Hanginizi görmek istiyorum gerçekten?
Karanlığa merhaba deyip aydınlığın
ayrıldığı vakte, tan değil kan.
Kirli bir yatakta uyanacaksın,
ne sağın ne solunda, kimse yok.
Yansımanda iki nefti...
Çok zamanım yok, toplamda 60 sene.
Bunun her gününü sensiz var sayaraksak,
100 yıl fazladan yaşayacağım demektir.
160 yıllık ÇamOğuz’u, Aşık Oğuz.
Yine de azıcık kaldı zamanım,
günler ne kadar uzun olursa olsun,
sen ne...