Ben şu aptal kafiyeleri yazan adamım.
Hani kimselerin anlamadığı satırları yazan, aşka atfedip, kendini paramparça bölüp, yarına umutsuz uyanan adam. Evet, evet, şu aptal satırlarla anlatıyorum sana kendimi.
Şiirlerden medet umuyorum...
Biliyor musun Ahlâl… Bence her insanın zihni başka bir evren… Hani bahsettiğin şu paralel evrenler var ya… Bence o evrenler, insanların zihni…
Sanki bu yüzyıldan ve bu kâinattan değilmişler gibi davranıyorlar. Hiç anlayamıyorum. Kendimi de...
Sen, her şeyi kendinden bilen sen.
Bildiğin kendin, bildiğin sensin.
Sen bilirsin…
evet, artık sen bilirsin.
Oğuz ölmeden önce birçok şiir bıraktı sen evreninde. Hepsi birbirinden saçma. Aynı saçmalıkları Yasef’in satırlarında...
-Nasılsın?
İyiyim.
-Bu kadar mı?
…
-Uzun bir süredir görüşemedik, neler yaptın bu sürede?
Seninle konuşmakla, konuşmamak arasında...
Bana hiç böyle hissettirmemiştin. Yanımdasın ama dünyanın öbür ucundasın. Ben Sen’sizlikten ölüyorum ve Sen ağlıyorsun. Ağlamak yakışıyor gözlerine ama ağlamanı sevmiyorum. Gözyaşları kirpiklerinde sanat eseri. Şu saçlarını savurup gidişin evimin...
Bir gündüz, bir geceydi.
Geçip, gitti.
Güneş benim döngümde, döndükçe döner.
Döner de döner ve okunmaz esamesi.
8 harikasını batırdın yeryüzümün yüzüne,
9’uncu batmak üzere şimdi yüzümde.
12 harfle doğdum ve 24...
Boş ver Sen Heysar’ı. O delirmiş bir adamdan geri kalan artıktan başka bir şey değil. Şimdi hazır yalnız kalmışken, madem her ben saçılmışken ortaya, söylenecek sözler de zaten bitmiyorken, yazayım dedim.
Evet canım, canımın en küçük Aşk...
Şu Yasef budalasına bak, sen diye dolanıyor yine kainatın bir ucunda. Yıllardır saçmaladığını söylemek istemiştim, şimdi fırsatım varken ağız dolusu saçmaladığını ve sana verdiği değeri, hak etmediğini haykırıyorum.
Çünkü ben Yasef’in ve...
Mathilda… İnan, unutmak daha iyi.
-Leon-
Elbette unutmak daha iyidir. Unutmak kadar aziz ve insana bahşedilmiş başka bir özellik var mıdır...
İşte karanlık!
İşte aydınlık.
Ve hepsi içindeydi Aşk’ın.
Aşk, hepsinin içindeydi.
Herkesin içinde ve herkesin kaleminde ve...
3 sigara 1 Soda ve Küllük yok.
Evet, çok iyi bir başlık değil, bu yazıyı yazarken Fred Yaddaden – Echos dinliyorum YouTube sitesi üzerinden. Son görüntülenme sayısı 404. Bu şarkıyı benim gibi herkes 2 kere dinlemiş olsa, dünyada 200 küsur...
Uzun zamandır fırsat bulup, "Tanrıya Neden İnanamıyorum Cevap" isimli makalemi devam ettiremedim. Aslında pekte içimden gelmiyor artık. Çünkü, "Onlar sana inanmıyorlar diye, neredeyse kendini yiyip bitireceksin." (Şu'arâ | 3) ayetini artık biliyorum!
Beni duymadığını biliyorum. Duymayacağını da!
Neden mi? Kölelerin sesi duyulmaz da ondan…
Ne kölelik kaldırıldı ne köleler öldü! Herkes...
Sen’den göremedikçe önümü, yol bensiz.
Dik bir yokuş hayat. İlmek ilmek hayallerime işlediğim Sen’sizlik. Sahi, hiç mi benimle değilsin! Sahi neden benimle değilsin…
Bendeniz Oğuzhan Deniz…
Bakma böyle havalı cümleler sarf ettiğime...
Biliyorum,
söyleme hiçbir şey.
İpini koparan boğa gibi dizginsiz ruhumun gücü.
Yine de şimdi hiç gücüm yok!
Sürünüyor ruhum bedenimin caddelerinde, ara sokaklarında.
Yüzlerce...
6 Oğuz’tos 1990, sizin “büyük” umutlarınızın doğduğu gün… Kimi günler böyledir, umutludur. Güneşlidir ve sıcaktır. Öyle ki, güneş berencen olmuş gibi ince bileklerinde. Nice incelik dökülür...
“Moralsiz bir akşam üstü.
Gökyüzü kızıl…
Gökyüzü kızgın…
Gökyüzü ağlamak üzere.
“Nereye?” der gibi esiyor şimdi gündüzden,
“Merhaba” der gibi geceye.
Rüzgar…
Henüz doğurmadı umutları bir anne!
Daha yiğit biri doğmadı...
Siyahçerde!
(Sonuncu Perde | Hakim Bakış Açılı)
Siyahçerde adamın adıydı.
Şu kalabalık dünyaya rağmen yapayalnız bir adam arıyorsanız işte o Siyahçerde’dir. Dünyadaki tüm içsel yalnızlığınızı...
-Bana şiirlerden bahseder misin?
Şiir mi? Kendi yazdığım şiirlerden mi yoksa herhangi bir şiirden mi?
-Kendi yazdıkların da olabilir.
Şiir. Aslına bakarsan bundan...
Ve mavi bir gökyüzü.
Ağlayıp, döktü gözyaşlarını.
Artık şiir yazılmayan kadınların hatırına,
vazgeçmiş bir şairin nefesindeki cümleler,
kafiyeler,
nice eş sesli kelimeler vardı zihninde,
eşsiz kelimelerdi...
-Bana gerçeklikten bahseder misin?
Bir sigara yakmama izin verir misin şimdi?
-…, peki, sadece 1 tane. Ve lütfen camı aç.
Gerçeklik belki de tam olarak böyle bir şeydir...
Yine doğmak üzere Güneş!
Yine de yüzünden aydınlık değil,
şu karanlık sakallarımın ışığı,
izbe bir adamım saat 07:17.
Hiç uyumadık Ay ve ben,
uyku nedir bilmeyiz,
Sen’i izledik saatlerce,
saat ve ben,
elele verip geçip...
-Bana güvenmekten bahseder misin?
Güvenmek… Birine güvenmek zordur. Özellikle çok sevdiğin birine güvenmek diğer her şeyden daha zordur. Çünkü, sevdiğin birine güvendiğinde aslında güveninin içerisinde diğer...
-Bana gülmekten bahseder misin?
Gülmek, evet! İnsanların ihtiyaçlarının olduğunu düşündüğü şey olan gülmek. Ben çok fazla gülmem, komik biri de değilimdir. Yalnız “gülmek” dendiği zaman aklıma O’nun gülüşü...
-Sokak lambaları tam 08.20 de sönüyormuş ama tam.
Yalandır o.
Yalandır.
Hurafedir.